Ο Χειρουργός πρέπει να έχει μάτια αετού, καρδιά λιονταριού
και χέρια Γυναίκας.
και χέρια Γυναίκας.
Άγιος Λουκάς Κριμαίας
ο ιατρος
Θεοδώρα Μαργαρίτη, MD, MSc, FEBS
Fellow of the European Board of Endocrine Surgery
Σας καλωσορίζουμε στο διαδικτυακό τόπο της Χειρουργού Ενδοκρινών αδένων κ. Θεοδώρας Μαργαρίτη.
Είναι από τους λίγους ευρωπαϊκά πιστοποιημένους Χειρουργούς Θυρεοειδούς και Παραθυρεοειδών (Ενδοκρινών αδένων), κατόπιν ευρωπαικών εξετάσεων το 2018 (FEBS Neck Endocrine European Board Certification).
Διατηρεί ιατρείο στο κέντρο της Αθήνας και χειρουργεί σε επιλεγμένες κλινικές με γνώμονα την ποιότητα, την ασφάλεια του ασθενή και το προσιτό κόστος. Ταυτόχρονα παραμένει συνεργάτης επιμελήτρια της κλινικής Ενδοκρινών αδένων του Helios Universitätsklinikum Wuppertal (Γερμανικό κέντρο αναφοράς).
Με τη σιγουριά που δίνει η εμπειρία περισσότερων από 1000 επεμβάσεων, με συνέπεια, επιστημονική αρτιότητα και επαγγελματική οργάνωση, προσφέρουμε υψηλού επιπέδου ιατρική φροντίδα και χειρουργικές υπηρεσίες στους ασθενείς μας που πάσχουν από χειρουργικές παθήσεις του Θυρεοειδούς και των Παραθυρεοειδών αδένων.
Στόχος μας είναι να παρέχουμε προσωπικά σε κάθε ασθενή μας άριστο αποτέλεσμα και την καλύτερη εμπειρία, ισάξια των μεγάλων κέντρων του εξωτερικού.
Η Χειρουργική Ενδοκρινών Αδένων είναι υποειδικότητα της γενικής Χειρουργικής και θεραπεύει χειρουργικές παθήσεις των Ενδοκρινών Αδένων του σώματος. Κυρίως ασχολείται με επεμβάσεις στο Θυρεοειδή, τους Παραθυρεοειδείς αδένες και τα επινεφρίδια.
Ενώ στην Ελλάδα δεν είναι ευρέως διαδεδομένη η έννοια της υποειδικότητας, στην πλειοψηφία των δυτικών χωρών (Γερμανία, ΗΠΑ, ΗΒ) η χειρουργική ενδοκρινών Αδένων είναι αναγνωρισμένη εξειδίκευση που απαιτεί επιπλέον εκπαίδευση σε αναγνωρισμένα κέντρα.
Η Χειρουργική Ενδοκρινών Αδένων είναι υποειδικότητα της γενικής Χειρουργικής και θεραπεύει χειρουργικές παθήσεις των Ενδοκρινών Αδένων του σώματος. Κυρίως ασχολείται με επεμβάσεις στο Θυρεοειδή, τους Παραθυρεοειδείς αδένες και τα επινεφρίδια.
Ενώ στην Ελλάδα δεν είναι ευρέως διαδεδομένη η έννοια της υποειδικότητας, στην πλειοψηφία των δυτικών χωρών (Γερμανία, ΗΠΑ, ΗΒ) η χειρουργική ενδοκρινών Αδένων είναι αναγνωρισμένη εξειδίκευση που απαιτεί επιπλέον εκπαίδευση σε αναγνωρισμένα κέντρα.
Είναι η επέμβαση αφαίρεσης του Θυρεοειδή αδένα. Μπορεί να αφορά σε ολόκληρο το Θυρεοειδή ή σε έναν από τους δύο λοβούς (λοβεκτομή).
Είναι η θεραπεία του υπερπαραθυρεοειδισμού. Μπορεί να αφορά στην αφαίρεση ενός από τους 4 Παραθυρεοειδείς ή περισσότερων.
Συχνά η θεραπεία της θυρεοειδικής κακοήθειας (του καρκίνου Θυροειδούς) απαιτεί εκτός της Θυρεοειδεκτομής και συμπληρωματικό ριζικό λεμφαδενικό καθαρισμό με αφαίρεση των λεμφαδένων στην περιοχή του τραχήλου.
Κάποιες φορές απαιτείται δεύτερο χειρουργείο στο Θυρεοειδή και τους Παραθυρεοειδείς, είτε λόγω υποτροπής της πάθησης είτε λόγω ατελούς πρώτης επέμβασης.
Τόσο η Θυρεοειδεκτομή όσο και η Παραθυρεοειδεκτομή μπορούν να εκτελεστούν ελάχιστα επεμβατικά με χρήση κάμερας και πολύ μικρή τομή.
Οι όζοι του Θυρεοειδή είναι κάθε διόγκωση πάνω ή μεσα στο Θυροειδή. Ενώ οι περισσότεροι όζοι (90 – 95%) είναι καλοήθεις, πρέπει οπωσδήποτε να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν οι κακοήθεις όζοι.
Ο καρκίνος του Θυρεοειδούς είναι ο συχνότερος καρκίνος των ενδοκρινών αδένων και από τους καρκίνους με την υψηλότερη πενταετή επιβίωση (97-99%). Η θεραπεία είναι χειρουργική.
Όταν οι διαστάσεις του Θυρεοειδούς Αδένα αυξάνονται δημιουργείται αυτό που ονομάζουμε Βρογχοκήλη. Δεν είναι μία πάθηση αλλά σύνολο διαφορετικών παθήσεων με διαφορετική αιτία και αντιμετώπιση.
Στους πάσχοντες από υπερθυρεοειδισμό, ο Θυρεοειδής αδένας παράγει υπερβολικές ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών. Όταν αυτό συμβαίνει, ο μεταβολισμός του σώματος αυξάνεται, προκαλώντας ποικίλα συμπτώματα.
Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση πάθηση του Θυρεοειδή που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό και κάποιες φορές εξόφθαλμο (Θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια). Το χειρουργείο Θυρεοειδούς είναι μια οριστική θεραπεία της.
Η επανεπέμβαση στο Θυρεοειδή ή τους Παραθυρεοειδείς πρέπει οπωσδήποτε να διενεργείται από εξειδικευμένο χειρουργό Θυρεοειδούς.
Στους περισσότερους ασθενείς με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό (80%), μόνο ένας από τους τέσσερις Παραθυρεοειδείς Αδένες πάσχει- έχουν αυτό που ονομάζεται «μονήρες αδένωμα παραθυρεοειδούς».
ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός είναι η πιο συχνή πάθηση των παραθυρεοειδών αδένων, ο οποίος αν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως οστεοπόρωση, πέτρες στα νεφρά, υπέρταση, κ.α.
Είναι η κατάσταση υπερπαραγωγής Παραθορμόνης ως απάντηση σε κάποια εξωτερική αιτία. Κατά κανόνα δεν απαιτεί χειρουργική επέμβαση, εκτός από περιπτώσεις αποτυχίας της φαρμακευτικής θεραπειας.
Η Χειρουργική του Θυρεοειδούς και των Παραθυρεοειδών Αδένων για μας είναι μια μοντέρνα χειρουργική, που απαιτεί τη χρήση των νεότερων τεχνολογιών και βοηθημάτων, βασισμένη όμως πάντα στην σωστή ανατομική χειρουργική τεχνική.