Νευροδιεγέρτης: η χρήση του θωρακίζει τις φωνητικές χορδές κατά τη διάρκεια θυρεοειδεκτομής

Μία από τις βασικές προκλήσεις του χειρουργού Ενδοκρινών Αδένων, κατά τη διάρκεια ενός χειρουργείου στο θυρεοειδή ή τους παραθυρεοειδείς αδένες, είναι να μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει τραυματισμός των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων, που είναι υπεύθυνα για τις φωνητικές χορδές.

Ένα πιθανός τραυματισμός τους προκαλεί, σε ήπιες περιπτώσεις βραχνάδα και ελαφριά δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση, ενώ σε καταστροφικές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη του αεραγωγού και ανάγκη τραχειοτομής. Αυτή η επιπλοκή της κινητικότητας των φωνητικών χορδών (πάρεση) μετά το χειρουργείο στο θυρεοειδή μπορεί να είναι προσωρινή ή και μόνιμη οδηγώντας σε πλήρη αφωνία.

Η προστασία που παρέχει ο νευροδιεγέρτης

Ο χειρουργός κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής, όσο έμπειρος και αν είναι, δεν θα πρέπει να αρκείται αποκλειστικά στην οπτική επαφή που έχει με τα λαρυγγικά νεύρα. Θα πρέπει να γίνεται χρήση νευροδιεγέρτη, ενός ειδικού μηχανήματος, που όχι μόνο βοηθά στον ακριβή εντοπισμό των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων, αλλά διασφαλίζει και τη λειτουργία τους.

Η οπτική αναγνώριση του είναι απαραίτητη, πολλές φορές όμως είναι δύσκολος ο διαχωρισμός του από άλλες δομές (πχ μικρά αγγεία), ενώ μόνο η οπτική αναγνώριση δεν εξασφαλίζει και την καλή λειτουργικότητα του. Αυτό το χάσμα μεταξύ της ανατομικής και της λειτουργικής διατήρησης των νεύρων επιλύεται με τη χρήση της διεγχειρητικής νευροπαρακολούθησης.

Η  χρήση του νευροδιεγέρτη αφορά στην τοποθέτηση δύο ηλεκτροδίων που είναι ενσωματωμένα στον τραχειοσωλήνα και τοποθετούνται από τον αναισθησιολόγο στο ύψος των φωνητικών χορδών. Τα ηλεκτρόδια αυτά συνδέονται με το νευροδιεγέρτη που διεγείρει το κάθε λαρυγγικό νεύρο χορηγώντας μικρή ποσότητα ακίνδυνου ρεύματος.

Επί της ουσίας το μηχάνημα αυτό μετατρέπει  την απόκριση των λαρυγγικών μυών σε ηλεκτρομυογραφικά σήματα τα οποία μπορούν να παρατηρηθούν οπτικά και ακουστικά. Προσφέρει έτσι στο χειρουργό τη βεβαιότητα ότι το νεύρο δεν έχει τραυματιστεί και λειτουργεί κανονικά. Σε ενδεχόμενο βλάβης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου, ο χειρουργός το αντιλαμβάνεται κατά τη διάρκεια του χειρουργείου και μπορεί να προσαρμόσει την εγχειρητική του στρατηγική προστατεύοντας επί της ουσίας την ικανότητα φώνησης του ασθενούς του.

Είναι σαφές ότι η χρήση του νευροδιεγέρτη μπορεί να βελτιώσει την ασφάλεια της χειρουργικής επέμβασης στο θυρεοειδή και είναι επιθυμητή η εφαρμογή της σε όλες τις περιπτώσεις ανεξαρτήτως της υποκείμενης νόσου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νευροδιεγέρτης αποτελεί ένα σημαντικό πλεονέκτημα στα χέρια του χειρουργού, χωρίς όμως να υποκαθιστά την εμπειρία και την δεξιότητά του που θα εξασφαλίσει το καλύτερο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα.