Η Θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση αφαίρεσης του Θυρεοειδή αδένα.
Στο παρελθόν συνδεόταν με μεγάλη τομή στο λαιμό, μετεγχειρητικό πόνο, πολυήμερη νοσηλεία και συχνά προβλήματα με τη φωνή. Σήμερα, όταν εκτελείται από χειρουργό ειδικευμένο στη συγκεκριμένη επέμβαση, είναι μια απόλυτα ασφαλής επέμβαση με μικρό χρόνο νοσηλείας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις αφαιρείται ολόκληρος ο αδένας (ολική θυρεοειδεκτομή). Σε κάποιες περιπτώσεις έχει ένδειξη η αφαίρεση του ενός μόνο λοβού του θυρεοειδούς (δεξιά ή αριστερή λοβεκτομή).
Πραγματοποιείται μια μικρή οριζόντια τομή χαμηλά στον τράχηλο. Αν είναι δυνατόν, αξίζει η προσπάθεια τοποθέτησης της τομής σε μια υπάρχουσα πτυχή του δέρματος. Μεγαλύτερη τομή μπορεί να χρειαστεί εάν ο ασθενής είναι παχύσαρκος, όταν ο αδένας είναι μεγάλος ή ο λαιμός έχει μικρότερο μήκος λόγω κυφοσκολίωσης.
Χρησιμοποιούνται οι νεότερες τεχνικές διατομής και αιμόστασης, ώστε να μειώνεται το χειρουργικό τραύμα.
Ο θυρεοειδής (ή ο ένας λοβός) αφαιρείται στο σύνολό του, χωρίς να τραυματιστεί η κάψα του ούτε να μείνει κομμάτι του αδένα στον τράχηλο.
Η ύπαρξη ουλής/σημαδιού στο λαιμό είναι ενοχλητική για τους περισσότερους ασθενείς και ιδίως για τον γυναικείο πληθυσμό, αποτελώντας έναν συνήθη φόβο τους εν όψει του χειρουργείου.
Ο ασθενής την ημέρα του χειρουργείου μπορεί να μιλήσει, να φάει, να πιει και να κινηθεί κανονικά. Χορηγούνται απλά παυσίπονα. Την επομένη επιστρέφει στο σπίτι του. Οι περιορισμοί στην καθημερινότητα είναι ελάχιστοι και εξηγούνται αναλυτικά.
Μετά την αφαίρεση του Θυρεοειδή, αφού δεν υπάρχει πλέον παραγωγή ορμονών από τον αδένα, χρειάζεται θεραπεία με θυρεοειδικές ορμόνες για όλη τη ζωή του ασθενούς.
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην αναγνώριση και διατήρηση των τεσσάρων παραθυρεοειδών αδένων, οι οποίοι διατηρούνται ¨ζωντανοί¨, με καλή αιμάτωση. Σε περιπτώσεις που αυτό τεχνικά δεν είναι εφικτό, γίνεται αυτομεταμόσχευση του παραθυρεοειδούς στους μύες της περιοχής χωρίς επιπλέον τομή. Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι υπεύθυνοι για το ασβέστιο στο αίμα, επομένως μπορεί μετά το χειρουργείο να χρειαστεί λήψη χαπιών ασβεστίου και βιταμίνης D. Επιπλέον η χειρουργική ομάδα έχει μεγάλη εμπειρία τόσο στη διατήρηση των παραθυρεοειδών αδένων στο χειρουργείο, όσο και στη ρύθμιση της υπασβεστιαιμίας άμεσα μετεγχειρητικά.
Πρωταρχικό ρόλο στη Θυρεοειδεκτομή έχει η διασφάλιση και διατήρηση των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων (νεύρων υπεύθυνων για τις φωνητικές χορδές). Η οπτική αναγνώριση και σωστή παρασκευή του από τον έμπειρο χειρουργό είναι απαραίτητη αλλά δεν εξασφαλίζει και την καλή λειτουργικότητα του. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται ο νευροδιεγέρτης, ώστε κάθε στιγμή να είμαστε βέβαιοι και για την καλή λειτουργία του νεύρου, και άρα και των φωνητικών χορδών. Η χρήση του νευροδιεγέρτη στους ασθενείς μας είναι καθολική χωρίς εξαιρέσεις, ενώ ακολουθούνται οι διεθνείς οδηγίες για την ορθή λειτουργία του.
Επιπλέον, η χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς έχει πολύ χαμηλό ποσοστό μόλυνσης, επειδή είναι καθαρή επέμβαση και εκτελείται σε μια περιοχή με πλούσια αιμάτωση. Παρόλα αυτά μπορεί να χορηγηθεί προεγχειρητικά μία δόση αντιβίωσης.
Τέλος, όπως σε όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις, στη θυρεοειδεκτομή υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος μετεγχειρητικής αιμορραγίας. Για τον λόγο αυτό, και για να αποφύγουμε τη δημιουργία αιματώματος στην περιοχή, τοποθετείται μετά την επέμβαση παροχέτευση, που αφαιρείται την επόμενη ημέρα.
Ο ασθενής την ημέρα του χειρουργείου μπορεί να μιλήσει, να φάει, να πιει και να κινηθεί κανονικά. Χορηγούνται απλά παυσίπονα. Την επομένη επιστρέφει στο σπίτι του. Οι περιορισμοί στην καθημερινότητα είναι ελάχιστοι και εξηγούνται αναλυτικά.
Μετά την αφαίρεση του Θυρεοειδή, αφού δεν υπάρχει πλέον παραγωγή ορμονών από τον αδένα, χρειάζεται θεραπεία με θυρεοειδικές ορμόνες για όλη τη ζωή του ασθενούς.
Υπάρχει μια σειρά από καταστάσεις που κάνουν την αφαίρεση του Θυρεοειδή αναγκαία ή ενδεδειγμένη.
Άλλες παθήσεις που συχνά επιβάλλεται χειρουργική επέμβαση στο Θυρεοειδή είναι:
Καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να διατηρούμε το κόστος του χειρουργείου ιδιαιτερα προσιτό. Η τελική τιμή περιλαμβάνει τον τεχνολογικό εξοπλισμό, τα έξοδα παραμονής στο νοσοκομείο και την αμοιβή της χειρουργικής ομάδας και του αναισθησιολόγου. Υπάρχει και συμμετοχή του δημόσιου ασφαλιστικού ταμείου του ασθενούς (ΕΟΠΥΥ). Υπάρχει συνέργασία με όλες τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Οι ασθενείς με ιδιωτική ασφάλεια καλύπτονται σύμφωνα με τους όρους του ασφαλιστηρίου τους χωρίς επιπλέον επιβάρυνση.
Η Θεοδώρα Μαργαρίτη είναι Χειρουργός Θυρεοειδούς και Παραθυρεοειδών Αδένων με έδρα την Αθήνα και συνεργάτης της πανεπιστημιακής κλινικής Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων Helios Wuppertal (Γερμανίας), κέντρου αναφοράς στη χειρουργική Θυρεοειδούς και Παραθυρεοειδών.
Διαθέτει μακροχρόνια κλινικη εμπειρία περισσότερων από 1200 επεμβάσεων και πιστοποιημένη εξειδίκευση από την Ευρωπαική εταιρεία Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (Fellow of the European Board of Endocrine Surgery).
